Lewis Hamilton heeft aan het afgelopen F1 seizoen het gevoel over gehouden dat hij geen eerlijke kans heeft gehad in de titelstrijd die hij nipt van Nico Rosberg verloor.Door technische problemen liep hij de nodige punten mis en heeft daardoor het gevoel dat hij geen eerlijke kans heeft gehad in de titelstrijd.
Een analyse van de cijfers bevestigd zijn gevoel dat de Grand Prix van Maleisië het keerpunt in de titelstrijd is geweest. Hamilton lag in leidende positie toen de altijd betrouwbare Mercedes krachtbron zonder waarschuwing vooraf plotseling de geest gaf. Rokend en pruttelend kwam de Brit tot stilstand, de handen voor de ogen geslagen. Zijn reactie verraadde dat hij toen al gevoeld moet hebben dat de 2016 campagne voor hem verloren was. Evenwel optimaliseerde hij zijn kansen nog door in de resterende vijf races steeds op het podium te komen, waarvan vier keer op de hoogste trede. Alleen in Japan moest hij genoegen nemen met de derde plek nadat hij de strijd om P2 met Verstappen niet wist te winnen.
De vijf punten verschil in de eindstand kon Hamilton niet meer goed maken. Rosberg profiteerde met name in de eerste vier races van de perikelen van Hamilton door vier zeges aaneen te rijgen. Hamilton verloor in China negentien punten op zijn teamgenoot door slechts zevende te worden.
De Spaanse aanvaring tussen de mannen was daarna het keerpunt voor de Engelsman. In de zeven races die volgden tot aan de zomerstop won hij zes keer. Rosberg kwam op dat moment slechts drie maal op het podium terecht en zag zijn riante voorsprong slinken. Na de zomerstop kwam de Duitser echter ijzersterk terug met vier zeges, vier tweede en een derde plaats. Hamilton bleef goed bij, scoorde eveneens vier overwinningen, maar verloor terrein door drie derde plaatsen, een tweede plek en de bekende uitvalbeurt in Maleisië.
De uiteindelijke wereldkampioen was gedurende het gehele seizoen de meest constante factor. In vijf races haalde hij geen podium, tegen vier gemiste podiumklasseringen voor Hamilton. In die vijf races scoorde Rosberg echter aanzienlijk beter met veertig punten (GP Spanje: DNF, GP Monaco: P7, GP Canada: P5, GP Oostenrijk en GP Duitsland: P4). Hamilton wist uit zijn vier niet podiumfinishes slechts zestien punten te destilleren (GP China: P7, GP Spanje: DNF, GP Europa: P5, GP Maleisië: DNF).
Maleisië mag dan het moment geweest zijn dat Hamilton inzag dat het niet ging lukken dit seizoen, dat was slechts een psychologische kwestie. Rosberg maakte het verschil met name constantheid. De Duitser kende minder, en ook minder diepe, dalen. De grafische weergave van de prestaties van Lewis Hamilton laat veel meer fluctuatie zien en daar zit exact het verschil tussen de twee coureurs. Over het jaar beschouwd was Rosberg de beste en daarmee de terechte wereldkampioen.
