Al sinds hij als 17-jarige zijn entree maakte in de F1 wordt Max vergeleken met Ayrton Senna en Michael Schumacher. Afgelopen weekend in de VS is bewezen dat dát terecht is. Niet alleen omdat die actie op Räikkönen in de laatste ronde van Schumacheriaanse lef getuigde en van Senna-achtige majestueusheid was, maar vooral omdat die actie controversieel is. (Al heb ik bij hen nooit gezien dat ze – met één voet al bijna op het podium – werden bestraft vanwege racen …)
Hebben Schumi en Senna niet beiden crashes veroorzaakt om te winnen? Hebben beide erkende grootheden niet altijd alles in het werk gesteld om te zorgen dat ze vooraan eindigden, ook als dat ten koste ging van andere deelnemers, veiligheid, materiaal, geldend gezag of als ze er een straf mee riskeerden? Hielden Ayrton en Michael marge om te kunnen winnen? Inderdaad, net als Max gingen die mannen tot de limiet en erover en schuwde de controverse niet! Dat is een kenmerk van ware kampioenen. En, zoals we nu weten, grootse aanstaande kampioenen…
Of hij nou wel of niet terecht bestraft is en of er nou wel of niet consistent wordt omgegaan met straffen en of die ene steward nou wel of niet iets tegen hem heeft, vrijwel iedereen is en blijft het erover eens dat we in ieder geval te maken hebben met een kampioen in de dop en een smaakmaker van de bovenste plank!
En juist het talent van de buitencategorie zorgt altijd voor controverse, dat is inherent aan hun bijna bovenmenselijke geestdrift en kunnen.
Zeg nou zelf ziet u Max liever finishen op P3 door een controversiële actie en bestraft worden, of ziet u liever een grijze muis als Bottas die niet meer dan een aanhangwagen van Hamilton is? Als hij tenminste een extreem goede dag heeft en een beetje mazzel…
Veritas, 23.10.’17