In Spa-Francorchamps begon de saga over de banden, in Monza werd het probleem halfslachtig opgelost en voor 2016 wordt er vast weer een dik hoofdstuk toegevoegd aan het technische reglement om alles wat constructeurs mogelijk kunnen bedenken op voorhand uit te sluiten.
Op vrijdag klapte op hoge snelheid een achterband van de Mercedes van Nico Rosberg. Pirelli haastte zich te zeggen dat het kwam door stukjes carbon die op de baan lagen. De constructie van de band werd daardoor beschadigd en de band gaf de geest. Pirelli trof geen enkele blaam, zoveel was al snel duidelijk.
Tijdens de race, in een van de laatste rondes, trof Sebastian Vettel hetzelfde lot. De Pirelli rechts achter gaf de geest. Het rubber scheurde op hoge snelheid aan flinters en de Ferrari was reddeloos verloren, zijn podiumklassering ging in rook op.
De voormalig wereldkampioen beklaagde zich en beschuldigde Pirelli van het leveren van ‘levensgevaarlijke’ banden. Pirelli was er weer als de kippen bij om alle verantwoordelijkheid terug te verwijzen naar het team. Ferrari had buiten de specificaties gehandeld, de banden waren langer gebruikt dan Pirelli aangeeft dat goed is voor het rubber en dus was het een kwestie van eigen schuld, dikke bult.
Na uitvoerig onderzoek, en op de achtergrond een berg druk op Pirelli, kwamen ze tot de conclusie dat de band was geklapt door… rommel. Niet te wijten aan Ferrari en niet aan Pirelli.
Mooie diplomatieke oplossing om een wezenlijk probleem te verdoezelen. Een paar dagen later kwam Pirelli met nieuwe richtlijnen die door de FIA worden gehandhaafd en gecontroleerd. De bandendruk moet binnen een bepaalde range blijven.
Vreemd dat dit ineens halverwege het seizoen wordt uitgevaardigd. De banden zijn het hele seizoen al hetzelfde, maar de druk moet nu ineens anders zijn. Waarom?
Banden op lage spanning buigen verder door en hebben daardoor een groter contactoppervlak met de weg. Dat geeft een betere grip voor de coureur, maar betekend ook dat de temperatuur harder oploopt en de slijtage dien ten gevolge toeneemt.
Zachtere banden hebben een lagere grip door minder contactoppervlak, maar koelen beter. Gevolg kan echter weer zijn dat de banden niet op bedrijfstemperatuur komen en de grip juist nog verder afneemt, waardoor de auto meer gaat glijden en zijdelingse slijtage veroorzaakt. Gevolg, ook hierdoor gaan de banden snel achteruit.
Technisch verklaarbaar waarom Pirelli de druk strak geregeld en gecontroleerd wil hebben. Maar, zoals voormalig kampioen Mika Häkkinen al zei: ‘Vroeger name we enorme risico’s met de spanning en ging het meestal goed.’
Kortom, Pirelli heeft nog altijd een slechte band in omloop die weinig kan hebben. Het ergste is echter dat niet de fabrikant hiervoor verantwoordelijk is, maar de FIA! De regelgever die de veiligheid moet bevorderen wil spektakel en krijgen ze van Pirelli…